عوض وگله
وقتی موج مکزیکی زیبا و منظم رو تو تختی دیدم،نگرانی های خودم رو فراموش کردم و به نتیجه گیری امیدوار شدم.ده دقبقه به شروع بازی مانده بود و استادیوم تقریبا" پر شده بود .
ملوان خیلی بد شروع کرد.قلی زاده و غلامعلی تبار اصلا" روحیه این بازی پر هیجان و پر استرش رو نداشتن .عدم استفاده از صفر زاده و فلاحتی و جعفری که بازی با پرسپولیس خوب بودن عجیب بود.مدافعین بلند قامت شر زن اونها اجازه سر زدن رو به مهاجمین کوتاه قامت ما نمی دادن .هر بار روی زمین کار کردیم اونا رو به عقب روندیم ولی نمی دونم چرا سانتر؟
نفر به نفز:
حسنی صفت:ستاراه ملوان ،که پنالتی مهدوی رو دو بار گرفت البته باید بگم مهدوی بعد از پنالتی که داد تحت تاثیر جو ورزشگاه قرار گرفت و محو شد طوریکه قلی زاده هم نیمه دوم بارها توپهاش رو زد.
هادی تامینی:مثل همیشه عالی مطمئن و خونسرد.کشیدگی عضله در اواخر وقت دوم فضای نفوذ رو به متوسل زاده داد(که پگاهی ها تو بوق و کرنا کردم که...).
غلامعلی تبار:بازی با پرسپولیس اشتباه وحشتناکی کرد که به گل باد آورده سرخها تبدیل شد این بازی هم در نفوذها کم اثر و در دفاع پر اشتباه بود(پنالتی مفتی به پگاه داد).
قلی زاده:با وجود چند بازیکن با تجربه تر نمی دونم ممی چرا از قلی زاده در سمت راست استفاده کرد بعد از خوردن گل، خدامرادی بارها در فضای مدافعین پگاه حرکت کرد ولی پاسهای قلی زاده پاس درست و به مقصد برس نبودن.فلاحتی می تونست بار تجربی تیم رو تو این بازی حساس بالا ببره ولی...فکر کنم مشکل ممی با فلاحتی فنی نباشه.
رمضانی:مثل همیشه در حمله عالی بود و بارها تقی پور رو با اون گامهای بلند جاگذاشت ولی مکمل خوبی پشت سر نداشت و آخر هم که مصدوم شد.انتظار داشتم صفرزاده جای او به بازی بیاد ولی....
مازیار:در مورد مازیار صحبت زیاد دارم ولی این رو می تونم بگم که تو این بازی چیزی کم نگذاشت و جز 15 دقیقه اول بقیه بازی تیم رو مدیریت کرد گرچه با روزهای اوج و نوع مدیریت عالی اش در نیم فصل اول فاصله داشت.
سعید یوسف زاده:متوسط رو به خوب و با درگیری کم.
امیر خدامرادی:یک بازی معمولی در حد تمام بازیهای نیم فصل دومش.
علی طهماسبی:دوندگی و چنگندگی عالی و خوبی داشت ولی بازی هوایی او را بی تاثیر کرد.
سید جلال رافخایی:هر بار که صاحب توپ شد دو مدافع پگاه کاملا کنارش بودند با اینحال هم یک پنالتی از مهدوی گرفت هم بارها با برشهای عالی برای حیدری و نزهتی توپ سازی و فضا سازی کرد.
با تمام این اوصاف انتظار 15000انزلی چی تختی مثل تمام بازیهای نیم فصل برآورده نشد و باز هم امید به بازی پیکان و راه آهن داریم.گرچه بازیهای نفت و پگاه رو هم باید در نظر داشت.
راستی در جواب تمام کری ها و کل کل ها می خوام یک پاراگراف بنویسم که تمام حرفها و ناسزاها و شعارهایی که در تختی بود آیینه تمام نمای برخورد نیم فصل رشتی ها با ما بود ،شاد اون روز پشت هواداراش پنهان شده بود ولی حالا بحثهای انضباطی رو پیش می کشه.قبل از بازی همشون فکر عدم تشنج و درگیری بودن، ولی بازی رفت خبری از این پهلوان بازیها نبود.
گزارش تصویری بازی پرسپولیس-ملوان
با اون همه مصدوم و محرومیت مازیار، ذخیره‌های ملوان نا‌شناس‌تر از همیشه بودند.
مازیار هم با وجود محرومیت به آزادی اومده بود. حضور او می‌تونست خط میانی کمرنگ قرمزها رو بی‌رنگ کنه. با وجود استفاده از کلی بازیکن ذخیره و بی‌تجربه. هافبک‌های با‌تجربه اونا توفیقی در هدافشون نداشتن.
حبیبی آخرین تفکرات رو برای انتخاب دروازه‌بان می‌کنه. بازی ندادن به فروزان که تجربه‌ای در بازیهای بزرگ نداشت و انتخاب حسنی صفت درست بود.او با وجود دو گلی که خورد مثبت و خوب کار کرد.
در نبود مازیار و مسعود، هادی تأمینی کاپیتان بود. هادی در طول بازی با هر کسی یارگیری کرد موفق بود. محوشدن نیکبخت در نیمه اول و تعویض شدن ماته نتیجه تلاش هادی بود.
تا چند ماه قبل محسن جزو نفرات تهاجمی ما به شمار می‌رفت ولی روال مصدومیت‌ها طوری پیش رفت که این اواخر محسن رو در دفاع و هافبک دیدیم. واقعاً توپی که غیر عمد به دست محسن خورد پنالتی بود؟
کمبود بازیکن در این عکس کاملاً گویاست. جعفری(10)همیشه بازیکن جانشین بود و فلاحتی(2) مدتها به عنوان بازیکن فیکس بازی نکرده‌بود. با اینحال هر دو قابل قبول و خوب بازی کردند.
صف‌آرایی قبل از شروع بازی. آزادی چه خوابی برامون دیده‌ای؟
عکس تیمی ملوان هر هفته دچار تغییرات می‌شه.مصدومیت‌ها هر هفته تیمی کاملاً متفاوت با هفته قبل رو برامون می‌سازه. نبود نیک نظر، مازیار، طهماسبی و رمضانی کاملاً محسوس هست.
حلقه اتحاد برای شروع بازی و شاید یاد‌آوری برد پیکان و برق و بازی هم‌زمان نفت و مقاومت.
تاکتیک‌های هوایی چند بازی اخیر خلاقیت و تکنیک رافخایی رو پنهان کرده‌بود.زمین مساعد آزادی این اجازه رو به نفرات فانتزی ما داد تا عرضه اندام کنن وحداقل یک نیمه خودشون رو به حریف دیکته کنن.
نیمه اول اونقدر به دفاع پرسپولیس فشار اوردیم که باقری بارها برای دفاع و یارگیری با رافخایی اقدام کرد.
یکی از کرنر‌های متعدد نیمه اول. حداقل 4 کرنر و 3 کاشته زدیم که متأسفانه از دست رفت.
احمد‌زاده بر خلاف بازی با سپاهان که از توپ‌های بلند استفاده کرد، بارها کنار خط آمد و بازی تک‌ضرب و زمینی رو به بازیکنان گوشزد کرد. با همین تاکتیک می‌شد در نیمه اول کار را تمام کرد. افسوس که خدامرادی و صفرزاده و رافخایی ضربات آخر رو بی‌دقّت نواختند.
صفرزاده و گیاهی بارها از چپ زارعی رو جاگذاشتند و موقعیت سازی کردن. برخلاف تمام حرفها، زارعی در نیمه اوّل فقط دفع توپ کرد. نیمه دوم عقب‌نشینی بی‌دلیل ملوان راه نفوذ راحت اون رو هموار کرد.
واعظی مرد پر کار نیمه اول بود. حداقل سه بار مجبور به واکنش شد. البته ضربات ما هم بی‌دقّت نواخته شدند.
نیکبخت در این بازی دو کار کرد و بس. یک شوت در هر نیمه. تمام حرف‌های قطبی در مورد گل و بازی بین المللی فقط عوام‌فریبی هست و بس.
برتری نیمه اول اونقدر محسوس بود که سکوت سی‌هزار هوادار قرمز با فریادها و کری انزلی‌چی‌ها شکسته شد.
نیمه دوم و عقب‌نشینی بی‌دلیل. با تداوم روند نیمه اول برد هم دور از دسترس نبود.
با وجود مصدومیت چند مهره اصلی، نیمکت نشینی رمضانی عجیب بود. با اینحال صفرزاده تا در زمین بود عالی کار کرد و هیچکس نبود رمضانی رو حس نکرد.
خدامرادی، چمن آرا و غلامعلی تبار در هجومی به زمین قرمزها. از غلامعلی‌تبار که جزو معدود با تجربه‌های ما بود اون اشتباه عجیب بعید بود. حرکت ناشیانه او برای دفع توپ، هادی رو هم از جریان بازی محو کرد تا خلیلی آسان‌ترین گل فصلش رو زده باشه.
ساختار دفاعی بعد از گل اول از هم پاشید و با اشتباه محسن و اون هند مشکوک (که می‌تونست پنالتی نباشه) تکمیل شد.
بدون شرح