روی احساسی:
این بار هم حرف اول و نقش اول شدیم.اینبار هم مثل همه خوشحالم.خوشحالم که بین این همه تیم گردن کلفت اسیایی دور اول رو مقتدر تر از همه شروع کردیم.دلم می خواد تا اخر این متن از تاکتیک و تکنیک و دریبل و اوت و برتری اماری بازی دم نزنم و به احساسم فکر کنم به این که ایران بعد از رسوایی چهار سال پیش بازم قد علم کرد و موفق ظاهر شد.وقتی می بینم اردوی ایران همه خبر نگارا رو جذب می کنه به این نتیجه می رسم که فوتبال ما می تونه جلوی خیلی از کمبودهای بین المللی دیگه رو بگیره.امروز باز هم به ایرانی بودنم افتخار کردم.شاید خیلی احساسی باشه ولی امیدوارم زود تر از همیشه شور و شوقم از بین نره.
روی عقلانی:
در بازی که از دید همه می تونست برای ما ناکامی باشه بردیم.بردیم و بیشتر از همه اون رو مدیون تکنیک بالای کریمی هستیم.نمی دونم چرا نیمه اول بازی اونجور گره خورد و جز دو سه شوت ده دقیقه اول موقعیتی رو نشد به و جود بیاریم.با وجود اینکه در نیمه دوم این بازی رو راحت بردیم مسائلی هست که باعث شده هنوز این تیم رو یک تیم کامل نبینم.دفاع چهار نفره ما که شاید سه نفرشون در پستهای غیر تخصصی بودن تو این بازی کم محک خورد ولی تو همون حملات محدود تایلندی ها بی اشتباه نبود.کندی توی این دفاع بی داد می کنه و میل گلزنی در بین مدافعان زیاده.تایاندی ها تیم ناقصی بودن و نفرات زیادی رو نداشتن با این حال شوتهای خوبی زدن.عمان وچشم بادومی ها شوتزن تر و مقتدر ترن.هنوز نمی تونم برانکو رو فرشته نجاتمون بدونم مگه چهار سال پیش طالی ساده دل با تیم بسیار بهتر و پخته تر از این نابود نشد.مگه نه اینکه در بازی اول چهار گل به لبنان میزبان زد و کلی ارزو در دلمون زنده کرد و بعد با حواشی روبرو شد و قافیه رو باخت؟عمان قوی تر از تایلند و تیم زیکو زیرک تر از همه در صورت صعود هم اردن و کره منتظر ما هستن که تو این سالها رگ خواب ما رو خوب می دونن.
وقتی این تیم رو می بینم بیشتر نام منتخب ایران به ذهنم می رسه تا تیم ملی چون خیلی از شایسته ها کنار موندن .امیدوارم این پیروزی مقابل عمان هم تکرار شه تا بازی اخر برای صعود تشریفاتی باشه.گر چه تایلند جز این دو سال اخیر همواره با سه گل مغلوب ما شده بود و حرفی برای گفتن نداشت.
اصلا باورم نمیشه این سپاهان همون تیمی بود که مثل اب خوردن 4 گل از الاتحاد خورد.باورم نمیشه این تیم منسجم که به خوبی بازی رو در دست گرفت و هر جا خواست حفظ توپ کرد همون سپاهانی هست که در اصفهان بدون جنجال و فحش و .. تن به باخت با 4 گل مقابل پاس داد.برد سپاهان در بازی تهران حق بود اونها از اشتباه مدافعان استقلال از معدود حملاتشون سود بردن .ولی همه مسائل و دردسرها از بازی رفت شروع شد همون جایی که به قول غیاثی داور چهارم این بازی زیادی مرد قانون شد و قلعه نوعی رو ناخواسته به جایی فرستاد که اصلا نظارتی بر بازی تیمش نداشت.اینکه استقلال مثل همیشه در دفاع نا هماهنگ و پر اشتباه بود جای بحث نداره .اما چیزی که بیشتر به چشم میومد این بود که دفاعهای بی ادعا و کم حرف اول فصل ذر این بازی و قبل از اون در مصاحبشون چیزایی گفته بودن که در حد بازیکنان جوون استقلال با اون سوابق فرمانبرداری نبود.حرفهای قلعه نوعی در نود چیزهای نادرستی داشت ولی خیلی هاش هم درست بود.وقایعی که هر ساله در نقش جهان رخ میده.کم کم داره به یک امتیاز خوب برای این تیم به شمار میاد.مگه امکان داره در چند بازی حساس مثل بازی با پرسپولیس و استقلال اهواز و حتی ابومسلم کلی جنجال در خارج و داخل زمین رخ بده و فینال جام حذفی بدون اینده نگری برگزار بشه؟
ملوان باز هم به خاطر بی فکری مدیرانش تغییر کادر داد.دلایل این تغییر و تحولات در دو سال قبل مدرک احمد زاده بود و حالا نوین کردن تیم و استفاده از یک مربی مدرک دار.می ترسم با اومدن ایراندوست پای اونهایی به ملوان باز بشه که سالها از بودنشون در ملوان عذاب کشیدیم.نریمان و رافت و ....
ملوان با صالح نیا تازه داشت با همه بی دردسر می شد.نمی دونم کی قراره یار جدید ملوان باشه وقتی صبا باتری رو می بینم وقتی بازی پساهان و فولاد و سایپا رو می بینم.می ترسم که مثل استقلال رشت سابق کیسه گل هر تیمی بشیم و نتایجی بگیریم که در بدترین روزها هم نگرفتیم.وقتی لیست خرید تیمهای دیگه شهرستانی رو با ملوان مقایسه می کنم حقارت وجودم رو فرا می گیره.استقلال اهواز اونقدر متمول شده که روی بازیکنان جواب شده استقلال و پرسپولیس انگشت می گذاره و فولاد با رد کردن بوناچیچ به مربی گران قیمت دیگه ای رو میاره.صبا باتری کلی خرید ناب کرده و فقط ما هنوز برای شناختن بازیکن ایده ال به این در و اون در می زنیم.شنیدم ملوان بد جوری خواهان عارف شده و پایان رافت هم در تمرینات ظاهر شده خوندم که همرنگ و نیک نظر هم مد نظر هستن ولی کدوم یکی از اینها برای ما گره گشا میشن ها؟رافت که تمام شده و فسیل مثل عارف و همرنگ هم در سایپا ذخیره تیم دوم بوده فعلا سکوت بهتره.
با اینکه این روزا همه چیز حول جام ملتهای اروپا می گذره و چک امید اول قهرمانی یاد میشه ولی این دلیل نمیشه که از اشفته بازاز فوتبال داخلی غافل بشیم و دل به صعود هلند ببندیم و به خاطر گل پرپر شده کاسانو زانوی غم بغل بگیریم.در مورد غرب اسیا چبزی ندارم بگم جز اینکه این قهرمانی از مدتها قبل قابل پیش بینی بود فقط ای کاش باز هم با اردن روبرو می شدیم و پر گل شکستشون می دادیم تا برای بازی برگشت روحیه مضاعفی داشته باشیم.
بازار نقل و انتقالات لیگ ما مثل هر سال و مثل هر جای دنیا پر از شایعه و حرفهای ذر گوشی شده ولی بر خلاف همه دنیا باز استقلال و پرسپولیس از ترس انتقال بازیکنشون به تیم رقیب توافق نامه امضا می کنند و ...همین چند ساله اخیر میلان و اینتر اینقدر بازیکن جابجا کردن که این روزا اصلا چیز عجیبی به شمار نمیاد.با اینکه پرسپولیس بی پول و پروین هم ممکن قید این تیم رو بزنه ولی اسم پرسپولیس برای خیلی ها ممکن هوس انگیز و رویایی باشه.از یکطرف حضور دوباره پروین(حتی اگه نصفه نیمه باشه)و از طرف دیگه نام قرمزها برای خیلی ها می تونه مدینه فاضله باشه.اینکه ممکن رهبری فر و هاشمی نسب و رافت و شاهرودی به پرسپولیس برمی گردن برای ما رقیبان شهرستانی خبرهای خوبی چون پرسپولیس پیر و. مسن کند تر و رنجور تر میشه.حمله چند نفر به پروین و خوش رقصی عده ای (همنهایی که پارسال برای وینگو و غمخوار هم همین اش رو پختن)از نکات جالبه پرسپولیسه.
اینکه نوازی و همدانی و شاید سید عباسی از استقلال می رن ممکنه عجیب باشه ولی این رو علنا اعلام می کنن که بازیکنای امروز فوتبال ما با زیر صد ملیون تومن نمی تونن چرخ زندگیشون رو بچرخونن و تا اسمی به هم می زنن .خرج شکم و ماشین و ... هم بالا می ره.
امسال ملوان من هم هست برای احیای دوباره.نمی دونم ملوان در فصل نقل و انتقال چی کرده ولی شنیدم که شیرزاد جدا شده.دلم می خواد زودتر تکلیف کادر مربی گری مشخص بشه و بازیکنای جدید اعلام بشن.چون برای قوی شدن وقت کمه.امسال به همه جور تیم بازی داریم از سپاهان نجیب(به خاطر کاظمی)تا تیمهای بی انصاف و بی رحم و شاید دور از بازی جوانمردانه(استقلال اهواز و پرسپولیسو ...)شاید صعود شموشک و سایپا برای ما بد نباشه چون مطمئنم زمان قدرت فعلی اونا رو پایین میاره.