از قدیم گفته اند چیزی که عوض دارد گله ندارد.داستان وبلاگ ما و به روز نکردن آن دقیقا" همین مصداق را در ذهنم تداعی می کند. سر نزدن و پایین آمدن آمار بازدید کنندگان یک وبلاگ ارتباط مستقیم با نظر دهی فعال در سایر وبلاگها و البته درست و بجا بروز کردن است که من این چند وقته این کار را نکرده ام.
ترافیک مشکلات مالی و روحی و جسمی و ... عرصه را بد جوری بر من و افکارم تنگ کرده و همین باعث شده نتوانم نزدیک به هم و مناسب به روز شوم.می خواستم در جشنواره مطبوعات حاضر شوم ولی همان مشکلات بالا اجازه نداد و ...
با تعطیلی لیگ معمولا" خبرها حول تیم ملی دور می زند و من علاقه چندانی برای بحث در مورد آنها ندارم. اول: اصلا" دایی را در موضعی نمی بینم که سر مربی تیم ملی باشد دوم: با وجود صعود 4 تیم به شکل مستقیم به جام جهانی ، فکر نمی کنم تیم ملی کار سختی برای صعود داشته باشد مخصوصا" اینکه بازیکن اماده و هم تراز در لیگ این دوره بوفور یافت می شود و ....
ملوان من جمعه با سپاسی بازی دارد، با تیمی که امسال بازیکنان خوبی گرفته و بر خلاف سیاست سالهای گذشته، از کیسه دیگران هم بد نخورده. مخصوصا" داد و ستد وسیعی با برق شیراز جریان گرفته که بازیکنان خوبی مثل ساسانی و گودرزی به سپاسی آمده اند و با پول نسبتا" خوبی هم که خرج کرده اند متوسل زاده را از پگاه به خدمت گرفتند. بازی با آنها اصلا" آسان نیست، امیدوارم بتوانیم دست پر از شیراز برگردیم و موقعیت خودمان را در میانه جدول شکل بدهیم و از قعر جدول فرار کنیم.
به امید کسب امتیاز
یک امتیاز گرفتن از استقلال که تمام بازیکنانش در اوج آمادگی بودند و ذخیره های آماده تری هم داشت، آسان نبود ولی روند بازی طوری رو به اتمام رفت که این تساوی کمی کم ارزش و با گلایه همرا شد.
در کل بازی بازیکنان ما روی هم رفته از فرم اصلی خودشان فاصله داشتند و در راس آنها رمضانی و یوسف زاده، نتوانستند انتظارات را برآورده کنند، گرچه غرور و کمی خودخواهی را می شد در ساق خیلی های دیگر پیدا کرد.
ترکیب اولیه آنها بدون جباری کاملا" قابل پیش بینی بود، جانشینی مجیدی به جای جباری و گماردن علیزاده در کنار اکبرپور برای جنگ با مدافعین.حیدری و منیعی در طرفین و ...
ممی را تا به حال اینقدر پر حرارت و پر انرژی ندیده بودم حتی بازی با پرسپولیس. ای کاش سید جلال بعد از پنالتی که تبدیل کرد در دو موقعیت بعدی کمی از خودگذشتگی می کرد. اولین فرصت را از سمت راست متمایل به محوطه جریمه سر ضرب ولی کم جان به دستان طالب لو کوبید و دومی را در حالیکه خودش 15-20 متری را با توپ طی کرده بود با ضربه ای زمینی و کم اثر به اوت زد در حالیکه امیری روی شش قدم موقعیت خوبی برای تک به تک شدن داشت. نیمه دوم حملات آنها تداوم داشت ولی بیشتر روی سانترها از دو جناح بود که هم هادی و باسیچ در سر زنی هم بابک و سعید سالارزاده و هم مسعود در مهار توپهای بلند، موثر عمل کردند ولی روی زمین و از دو جناح می توانستند به راحتی سانتر کنند و بعضا" تا درون محوطه پیشروی کنند. مدافعین ما در نیمه دوم آنقدر جمع بازی کردند که فرصت استفاده از کناره ها را به آنها دادند، شاید ممی مطمئن بود روی هوا مجالی به آنها نخواهد داد، تا اینکه آلن مصدوم شد و سید جلال که واقعا" قربانی و شکوری را آزار داده بود به دفاع آمد تا رفتن جلال به دفاع، قلعه نوعی هم نفس راحتی کشید و عباسفر را به جای منتظری به بازی آورد و ...
تعویض محسن و ورودش به جای علی رمضانی زودنر باید شکل می گرفت، بی تعارف باید بگم رمضانی 50% توانایی پارسال را هم ندارد. نیمکت نشینی خدامرادی با تجربه چندین بازی مقابل استقلال و پرسپولیس، برای من عجیب بود، شاید می شد زودتر از او استفاده کرد.
نزهتی همان بازیکنی است که پارسال در آزادی برای اولین بار برای ملوان بازی کرد و مطبوعات دلیل ورود او را فرار احمدزاده از توضیح واقعیتها در مقابل شکست دانستند.
حضور او باعث شد سمت چپ دفاعی استقلال با وجود منیعی و قربانی کاملا" محو شود، حرکات سریع نزهتی حتی در دقایقی که 2-1 پیش بودیم، چند حادثه روی دروازه استقلال آفرید و ...
خط هافبک ما با وجود خونسردی های بیش از حد جعفری و یوسف زاده، روز خوبی را نداشت، جان واریو واقعا" عالی بود و همه جا سر کشید و ... ولی ما از داشتن چنین بازیکنی بی بهره بودیم و مهران جعفری با داشتن چنین پستی تقریبا" در مناطق مختلف هر چند دقیقه یکبار آفتابی می شد، حتی امیری هم به عنوان هافبک آزاد فقط در 20 تا 25 دقیقه انتظارات را برآورده کرد.
مساوی برای ما مقابل آنها نتیجه بدی نبود ولی شاید اگر آن گل دیر هنگام را نمی خوردیم بیشتر می چسبید.
با نتایج امروز چند پله صعود داشتیم ولی ای کاش با 3 امتیاز این هفته را تمام می کردیم.ای کاش.
بازی با داماش تمام شد و با وجود شیرین بودن این برد خارج از خانه بهتر است همه و در ابتدا بازیکنان و کادر فنی فراموش کنند که بازی سنتی را برده اند و مثل همیشه برتری فوتبال انزلی را به رشت دیکته کرده اند.
باید واقع بین بود، داماش تیم قعر جدول بود و بازی بعدی با تیمی رو در رو شده ایم که آماده ترین تیم 8 هفته اخیر لیگ بوده است.
تعارف را باید کنار گذاشت و با رو کردن به واقعیتها می توان موفق شد. غلم پیروانی بعد از بازی با پرسپولیس که با وجود حملات قرمزها به پیروزی رسیده بود، گفت: به بازیکنانم یاد آور شدم که آنها نفر به نفر سر تر هستند به همین خاطر از ابتدا آنها را پرس کردیم و در هر منطقه زمین که توپ آنجا بود تلاش کردیم از نظر تعداد نفرات در آن منطقه برتری پیدا کنیم، با این حربه بازیکنان کلیدی آنها را از کار انداختیم و ...
پارسال برهانی در بدترین وضع فوتبالی و روحی بود و در اکثر بازیهای استقلال انتقادات زیادی به او می شد ولی همین برهانی افت کرده فصل قبل در آزادی گلی به ما زد که ناشی از فقر تکنیکی برخی مدافعین ما در تقابل با مهارت فردی او بود. امیدوارم با حرکت سایه به سایه یک مدافع بتوانیم فضا را از او و جباری و جان واریو بگیریم، که با دادن فضا پشیمان می شویم.
اما درست است که مدافعین استقلال و حتی بالهای آنها مشارکت زیادی در حمله و گلسازی دارند ولی کندی همین نفرات در دفاع را به عینه در بازیهای مختلف دیده ایم. قربانی و شکوری و منتظری به هیچ وجه مدافعین ضد سرعتی نیستند و از نزهتی و رمضانی می توان خیلی کارها ساخت.
هوای شمال و شمتالغرب کشور از فردا بازهم بارانی خواهد شد و در این صورت ممکن است بازی روی هوا و مستقیم در جریان باشد، شاید حضور استانیچ بتواند روی توپهای هوایی به کار بیاید(گرچه فکر کنم اعتقاد ممی به استانیچ خیلی کمتر از آلن و دسوزا باشد).
تمام اینهایی که گفتم نتیجه گیریهای شخصی از بازیهایی بود که دیده ام ولی همیشه انگیزه ای که ما در بازی با استقلال و پرسپولیس به بازیکنانمان داه ایم محکم ترین تاکتیک برای تقابل با قدرت این حریفان است.
باید قبول کرد که نفرات ذخیره آنها هم که خیلی به بازی گرفته نمی شوند روی فرم هستند (مجیدی در بدو ورودش در دو بازی اخیر گلسازی کرده و علیزاده با تمام بی استیل بودن و عدم درک فوتبالی برای آنها بد کار نکرده است).
وقتی بازی با پاس در همدان استقلال را مرور می کنم خیلی نگران ملوان می شوم و می ترسم دفاع ما در روز بدش قرار گیرد و نتیجه ای فاجعه بار رقم بخورد ولی وقتی نگاهم به سکوها می افتد امید در دلم زنده می شود بازیکنان سرعتی ما مثل گیاهی و نزهتی و رمضانی می توانند یقه خط دفاعی استقلال را بگیرند، پارسال هادی روی سر قربانی و صادقی گل اول ما را به استقلال زد امیدوارم امسال هم شاد و سربلند تختی را ترک کنیم و لقب گربه سیاهی برای استقلال را مثل همیشه یدک بکشیم.
تلاش می کنم روز بازی انزلی باشم با تجهیزات گرمایشی و ضد آب برای تقابل با باران و استقلال پر ادعا و البته جدی ترین مدعی برای قهرمانی نیم فصل.