هر چقدر درگیری های مدیریتی پرسپولیس در نتایج هفته آخر آنها در لیگ کمرنگ جلوه کرد، اوضاع در ملوان با وجود برد مقابل برق همچنان آشفته است. بی پولی و رکود مادی در لیگ بیداد می کند و اخبار و نظرات نشان داده که اوضاع ملوان از همه تیمها بدتر است و حتی پیامی که کارش به قهر و تمرین نکردن و ... کشید هم دریافتی قرار داد بیشتری از ملوان نگون بخت من داشته است.ولی در فوتبال نتایج با مسائل مادی سنجیده نمی شود و بواسطه مشکلات مادی به هیچ تیمی ارفاق نمی کنند و فردای بازی و باخت مقابل رقیب متمول و قدرتمند هیچکس دم از فقر مالی تیم بازنده نمی زند و ...همانطور که در بازی استقلال و پیام تیترهای حماسی در تعریف و تمجید استقلال نوشته شد و هیچکس از بی تمرینی و بی انگیزگی پیام تیتر نزد و تمام اینها به عنوان حواشی بازی نگاشته شد.
با تمام این حرفها و نتایج متغیری که از ابتدای لیگ تا به امروز گرفته ایم، غیرت و تعصب ملوان بیش از پیش برای همه محرض شده است. وقتی پیامی ها اعتبار لیگ را به خاطر مشکلات مالی زیر سوال می برند و مقابل دوربینهای تلویزیونی مدیران تیم خود را محکوم به بی لیاقتی می کنند، وقتی ابومسلمی ها بواسطه مشکلات مالی حجازی و پیروانی و ... را فراری می دهند و وقتی پگاهی ها با مکشلات مالی ناشی از درگیریهای مالی صنایع شیر تا آستانه انحلال و محو شدن از فئتبال پیش می روند( و عابدینی که زمانی در مقام تصدی ریاست فدراسیون، قاتل تیمهای شهرستانی بود، نجات دهنده آنها محسوب می شود) به ملوان خود می بالم که با وجود تمام مشکلات مالی و به عبارت بهتر بیشترین مشکلات مالی دم نزدند و مقابل استقلال و پرسپولیس و ذوب آهن تا مرز برد پیش رفتند.
سید جلال را در بازی سه شنبه آینده تر مقابل پرسپولیس نداریم، نمی دانم تاکتیک ممی(حتی اگر در استادیوم نباشد) برای این مشکل چیست؟
مهران جعفری پارسال مقابل پرسپولیس قابل قبول کار کرد و شاید گزینه اصلی جایگزینی در کنار او به جای جلال، خدامرادی باشد که دو فصل پیش با 6 گل بهترین گلزن ملوان بود.در مورد بازی در آزادی حرف زیاد دارم.
برد مقابل برق با اینکه این روزها یک تیم ضعیف و بی خطر است جای خوشحالی و مسرت دارد، هفته قبل حرفهای ممی چنان شکی بر انزلی و ملوانی ها وارد کرد که هیچکس حوصله موشکافی و ریز بینی باخت مقابل راه آهن را نداشت. در روزگاری که استقلال بابت دو برد مقابل دو تیم قعر جدولی پیام و داماش 800 هزار تومان فقط پاداش می گیرد، فکر کردن به اینکه ملوان تا امروز با ماهی حداکثر 200 هزار تومان سر کرده، گریه آور است. همین بچه ها مقابل استقلال و پرسپولیس تا مرز برد پیش رفتند ولی تفاوت دیدگاه ها ما را به جمع قعر نشینها فرستاده و آنها را صدر نشین کرده است.
برد مقابل برق به قول فردوسی پور کاملا" دراماتیک و احساسی رقم خورد، اخراج بهترین بازیکن یک تیم قطعا" روند بدی را در ادامه بازی برای آن تیم رقم خواهد زد ولی ملوان من با اتکا به هوداران و شاد کردن ممی از جان مایه گذاشت و برنده شد.
دیروز راه آهن و اسقلال اهواز هم برنده بودند و فعلا" سایپا هم فولاد را برده و جایگاه ما فقط با باخت پاس کمی رو به بالا شده است وگرنه خطر کماکان وجود دارد. به امید موفقیت ملوان
لحظاتی پیش استقلال با خوش شانسی و اقبال ناشی از روی فرم بودن طالب لو و اشتباه داور روی گل دوم ابومسلم را در مشهد شکست داد.دیدن این بازی چند نکته را یادم آورد که قبلاز اشاره به بازی با راه آهن، می نویسم:
بازی خوب و حملات دامنه دار ابومسلم که تقریبا" 75% نیمه دوم استقلال را تحت فشار قرار داده بود، تساوی ملوان را مقابل آنها مغتنم تر از همیشه کرد، اگر ضربات مشهدی ها کمی مناسب تر و بعضا" از زاویه بسته زده نمی شد، شاید طالب لو نمی توانست ستاره میدان باشد و استقلال برنده به تهران بر نمی گشت، کاملا" قبول دارم که باخت ابومسلم برای ما که هنوز کاملا" از خظر دور نشده ایم، مناسب است ولی با دیدن مهره های ابومسلم تعجب کردم که چطور یک تیم مشکل مالی دارد و می تواند شفیعی را از استقلال جذب کند یا بائو را از الشعب به ایران برگرداند(گرچه بائو از امارات اخراج شد) یا اولروم را حفظ کند و خرسندی و دو بازیکن جدید آفریقایی را بخرد.
علیزاده را همه به اوت انداز و فوتبالدستی فوتبال ایران می شناسند، در انزلی علیزاده برای خراب کردن توپ مدافعان زدن ضربات سر برای اکبرپور به کار گرفته شد.
نمی دانم چرا ممی از استانیچ به عنوان یک مهره ثابت(یا از ابتدا) حداقل در یک بازی استفاده نمی کند، شاید روز استفاده از او هم با بارش برف و باران فرا برسد و از بازی دادن به او هم سود ببریم و ...
ملوان من فردا با راه آهنی بازی می کند که در بازی رفت سریال ناکامی را برای ما رقم زد، یک پنالتی سوخته و حرکت زشتی که از سوی انتظاری بدن پیگرد ماند(از سوی کمیته انضباطی)، تنها خاطره باخت اول فصل من است.راه آهن در آخرین بازی مقابل پرسپولیس نتیجه بدی نگرفت ولی نبود نیکبخت و پژمان و بازی کردن بادامکی نیمکت نشین را نباید فراموش کرد. شاید توره با کمی دقت می توانست راه آهن را به تیمی تبدیل کند که فردا مقابل ما روحیه یک تیم از هم گیسخته را داشت و ...
آنها بازیکن با تجربه و خوب کم ندارند و مشکل مالی را هم نمی دانند چیست. زارعی همان بازیکن سپاسی است که در انزلی گل قشنگی به ما زد و امسال به لباس راه آهن قطعا" مقابل ما کم خطر نخواهد بود. ترکاشوند و تقوی و تار تار هم سالهاست که در لیگ و راه آهن بازی می کنند و از نظر تجربه و جو گیر نشدن به هافبکهای جوان ما می چربند، انتظاری بعد از ورود به لیگ ایران با پیرهم پرسپولیس جانشین پیوس خوانده می شد و بازی با تیمهای بزرگی را تجربه کرده و متاسفانه پارسال هم گل عجیبی را در عین کوتاه قد بودن روی تعلل مدافعین ما زد و امسال هم که ...، حقی فردا خطرناکترین مهره یاوری مقابل ما خواهد بود، کاشته های قوس دار و دقیق و ...
امیدوارم حمایت از ملوان از سوی انزلی چی ها بتونه جو را طوری به نفع ما کند که بازی را با برد تمام کنیم، حتی اگر گل اول را هم بزنیم می ترسم، چون تجربه 4 بازی قبلی نسان داده که ما توانایی و روحیه حفظ نتیجه را نداریم. امیدوارم اگر مساوی می کنیم روی تلافی باشد نه خوردن گل مساوی.
وضعیت دو اخطاره ها و مصدومین را نمی دانم ولی امیدوارم کم اشتباه ترین ها در ترکیب اصلی قرا بگیرند و هادی می تواند روی کرنرها و سانترها مشکل گشا باشد و شاید روی کاشته ها هم این روزها سر تر از دسوزا(فیلیپو) عمل کند، جلال همیشه نقطه اتکا ما بوده و نزهتی به عنوان سریعترین بازیکن ملوان قدرت گذشتن از دفاع کند راه آهن را خواهد داشت چون توره این را ثابت کرده.
به امید کسب امتیاز که اگر برد باشد مثل همیشه خدا را بیش از پیش شاکریم.