۲۰ شهریور ۱۳۸۲
حالا هفته دوم هم تموم شده و همه می دونن اختلاف تیم اول و اخر ۶ امتیاز.پرسپولیس با تمام ستارگانش و طرفدارانش که منتظر پیروزی پر گل تیمشون بودن هم با گل جباری(که در ملوان چهره شد و با لباس ملوان به پیروزی گل هم زد)تونست ابومسلم پر انگیزه رو ببره همه دیدن دایی در سد یک مدافع با تجربه مثل میرزایی کم اورد و توپ مساعدی هم براش نفرستادن.
از اول هم فکرش رو می کردم تجربه نشون داده که پرسپولیس هر چقدر پر مهره باشه رفته رفته رنگ و بوی قهرمانی رو از دست میده و نقصان پیدا می کنه.هافبکهای پرسپولیس خیلی کم تحرک بودن خسرو حیدری تو یک صحنه به راحتی کاویانپور و با هنر و محمد وند رو کنار زد تا هافبکهای پرسپولیس بدونن که همه هافبک پگاه نیستن که به خاطر جو ازادی و اشتباه جهانپور ۸ تایی بشن.
اما نوبت استقلال که کمی حرف حساب بشنوه.من پرسپولیسی نیستم و استقلالی بودن هم بهم نمی چسبه ولی مطمئنم امسال پرسپولیس راحتترین بردش رو مقابل استقلال به دست میاره چون دفاع استقلال علاوئه بر فقر نفرات با نفرات موجود هم به راحتی کم میاره دفاع بسیار ضعیفی رو نشون داده وقتی به بهانه کاهش حاشیه و کم پولی به هاشمی نسب و بختیاری زاده گفتند برو باید فکر این رو می کردند که فکری جز در گیری روانی کاری نمی کنه.همدانی هنوز فوتبال ایران رو به یاد نیاورده(هنوز رو نیمکت امارات نشسته)و قربانی هنوز تجربه لازم رو نداره.راستش امسال وضع استقلال با این نفرات خیلی سیاه خواهد بود.غرور از بالا تا پایین این تیم رو گرفته و جایی برای عرضه اندام کمکهای این و اون نگذاشته.همین ژنرال بی ستاره بود که هیچکس رو لایق دستیاری نمی دونست و اخر سر مرفاوی رو برای این انتخاب کرد که حرفی رو حرفش نیاد.
با تمام این حرفها لیگ امسال داره واقعا نتایج عجیبی رو نشون می ده تساوی سپاهان و برد شموشک و شکست سنگین پیکان و ۶ امتیاز شدن فولاد نشون از این داره که لیگ امسال لیگ جنگ نه لیگ شعار و در گیری با مدیران(همون چیزی که پروین و رهبری فر و انصاریان و ... رو از پرسپولیس فعلا دور کرده).