استقلال ملوان از دوربین من(1)

ساعت 3:30 از منزل به سمت آزادی خارج شدم ، استقلالی ها به برد اطمینان داشتند و از خستگی تیم گله داشتند و معتقد بودند تساوی در بازی ذوب و راه آهن ناشی از همین بوده است.  

  

 ترکیب اولیه و بازی کردن مهران جعفری به جای همرنگ غر غر برخی را برانگیخت ولی هنوز بازی شروع نشده بود و گلایه ها مسکوت ماند. 

 

ترابپور، زرین ساعد و یکی از تدارکات تیم قبل از بازی روی گرم کردن رحمتی کار می کردند و در طول این فرایند به این فکر می کردم، ترابپور که حتی در دوره ی بازیکنی اش دروازه بان چندان معروف و ثابتی برای استقلال نبوده چه چیزی برای یاد دادن به دوروازه بان اول تیم ملی دارد، دروازه بانی که خودش بارها اشاره کرده پس از هر بازی با عابدزاده و قبل تر ها با مرحوم حجازی مشاوره ی ضعف و قوت می کند.چه کسی فکر می کرد او یک تنه مقابل سیل حملات ملوان ایستادگی کند. آن هم پس از بازی ضعیف برابر ذوب اهن و گل پر حرف و حدیثی که از دسوزا خورد؟ 

  

تیم ها به زمین آمدند عدم حضور خسرو حیدری در ترکیب ثابت و حضور یوسفی از ابتدا تغییرات مظلومی نسبت به ترکیب ایده آل استقلال داشت. 

با سابقه ترین و پرافتخار ترین تیم ایران، تیمی که روز گاری بعلت تحریمهای جنگی و منطقه ای حریف تدارکاتی بتیم ملی کشور محسوب می شد، برای یک سفر به پایتخت و رزرو هتل باید قرض کند و وقتی قرض مکفی نباشد باید اسپانسری یک روزه پیدا کند تا بتواند از هتل تسویه حساب بگیرد. آقایانی که 40% قراردادشان را در امضای قراردادشان گرفته اند، دو هفته یکبار اعتصاب می کنند و ملوان با طلب 65% فصل قبل و 95% این فصل به فوتبال فکر می کند و بس. ولی تا کی؟؟؟ 

  

یک دقیقه سکوت برای فوت مادر ترکی. 

 

نیمه ی اول بازی متعادل بود ولی فرهاد معاقد بود شرایط جوی تهران و تفاوت ارتفاع ملوان را ضعیف و سر در گم کرده بود. در جلسه ی مطبوعاتی پس از بازی فرهاد از مشکلات مالی که فکر او را بیش از تاکتیک و برنامه های تیمی مشغول کرده گفت.  

 

نیمه اول با تک گل یوسفی تمام شد و با شروع نیمه ی دوم، حملات ملوان افزایش یافت و ملوانی ها بیش از قبل تیم را به حمله تشویق کردند.  

تک به تک مسلمان و رافخایی و معبودی با تجربه و تبحر رحمتی دفع شد و شوتهای رمضانی و جعفری و رمضانی هم راهی به دروازه نیافت تا استقلال فاتح این بازی حیاتی باشد، انها به تراکتور رسیدند و جایگاه ملوان تغییری نکرد.  

 با پایان بازی انزلی چی های آزادی، ملوان را به پاس بازی هجومی تشویق کردند. 

مسلمان بازی خوبی انجام داد شوت زد و پاس داد و در موقعیت گل قرار گرفت ولی در انتهای بازی خیلی دور و بر استقلالی ها قرار گرفت. مسلمان با رحمتی خوش و بش کرد و پا به پای او هر جای زمین رفت تا رحمتی تصمیم به خروج گرفت و مسلمان هم با او مستطیل سبز را ترک کرد و حتی متوجه  فراخواندن تیم از سوی ملوانی ها نشد!!! 

 

مسلمان و رحمتی کنار هم. 

 

 پایان بازی و خروج پس از تشویق شدن و نزد ملوانی ها رفتن، مسلمان حواسش کجاست؟؟؟ 

 

رحمتی به شکل جانانه تشویق شد. راستش من برد استقلال را ناشی از شانس این تیم نمی دانم بلکه ناشی از سرمایه گزاری روی مهره ای است که حداقل 12 امتیاز تا الان به تنهایی برای آنها خریده است. حتی اگر این هزینه معادل 20% کل بودجه ی ملوان در طول فصل باشد. 

استقلال مظلومی و ملوان من

 

تعارف را باید کنار گذاشت درست که ما در بازی با داماش باز هم گلی نخوردیم و گلهای خورده ی نیم فصل را در همان 2 گل نگهداشتیم ولی دفاع ما در بازی قبلی( با داماش) اصلا خوب نبود، حداقل دو بار در داخل محوطه بازیکنهای آزاد داماش فرصت شوتزتی پیدا کردند و خطر ساز شدند. عملکرد آهی و سالارزاده در مهار غلامی و توپ نرسیدن به چاوشی قابل ستایش است ولی توپهایی که از کناره ها ارسال شد خطر ناک بود و کسی برای دفع انها انگار توجیه نشده بود. به هر حال آن بازی تمام شده و بازی استقلال پیش رو است. فردا استقلال مظلومی که مدتهاست هافبک وسطهای خود را به همراه ندارد به مصاف ما می آید، نبود تیموریان، جباری و رحمتی باعث شده زندی و حسینی و یوسفی در بازیهای اخیر استقلال به میدان آمده اند و مثمر ثمر هم شده اند. برهانی و میداودی افت قابل توجهی کرده اند و با قاطعیت می توان گفت شریفات موقعیت ساز تر و گلزن تر از او نفر دیگر بوده با اینکه هیچوقت نمی توان بازیکنان استقلال را نا دیده گرفت.

فردا با بودن مسلمان می توان از تغذیه شدن پویا و جلال اطمینان داریم و گلزنی با کمی دقت و همدلی دور از دست نیست، خیلی دلم می خواهد حیدری به عنوان یکی از مهاجمین به بازی گرفته شود چون جنگنده تر از همه آنهاست و قدرت بدنی مناسبی در تقابل با امیر آبادی و حمودی دارد. ولی امیدوارم بازی روی زمین باقی بماند چون با وجود عمران زاده و منتظری ضربه ی سر زدن محال به نظر می رسد. به امید برد و البته امتیاز از آزادی.