همه لیگهای اروپایی تموم شد .از ایتالیا گرفته تا اسپانیا که تازه لیگ پر هیجانش به پایان رسید و تیم قهرمان(رئال)با اخراج تلویحی دلبوسکه مزد او رو داد تا اون باشه در دیدار با یووه دست به عصا و تدافعی عمل نکنه.
نمی دونم از وقتی تلوزیون ایران لیگ المان رو پخش چرا اینقدر خوشحالم که بازی تیمهایی مثل دوییسبورگ و هانوور و .... رو نمی بینم.این همه اختلاف در سطح لیگهای اروپایی در نوع خودش نوبر.
سال قبل شالکه و لورکوزن و دورتموند بایرن رو خوب تحت فشار گذاشته بودن ولی امسال بایرن خیلی زود مفتضحانه از لیگ اروپا کنار رفت تا همه تلاشش رو کرد تا لیگ المان رو فتح کنه که کرد.نمی دونم این قهرمانی ذر بین این همه تیم تحلیل رفته چطور به طرفداران بایرن چسبید این همه اختلاف فاحش نشون می دهبایرنیها برای فتح جام اروپایی المان رو فلج کردن و عاقبت هم به هدفشون نرسیدن.حتی بکن بائر هم این اواخر در مصاحبه های مطبو عاتی گفته که بایرن نسبت به قبل افت کرده و هیتسفیلد چندان نباید به این قهرمانی دل خوش کنه چون اعتبار اروپایی بایرن زیر سوال رفته.
*********************************
قرار بود با حذف ملوان دیگه در مورد چرا و چطور حذف شدنش ننویسم ولی وقتی دیشب ۹۰ رو دیدم و گریه های بچه ها و بالاخص پژمان رو دیدم بازم اتیش خشمم زبونه زد.
امروز خوندم که سازمند گفته:می دانستم ملوان سقوط می کنه.این یعنی قبول یک فصل حماقت و خامی.
این همه گفتند که اقا با تهدید و .. نمیشه تیمداری کرد با ممنوع الورود کردن تماشاگرا نمیشه کاری برای ملوان کرد ولی شما خواب بودی و به امید ابقا ملوان میزت رو دو دستی چسبیدی.حالا هم هیچ کس نمیاد و تیم بدون بازیکنان خوبشرو(که به تیمهای دیگه رفتن)تحویل بگیره .ای کاش یک جلسه مطبوعاتی باشه و کلی سوال بو دار که توش بمونی ولی می دونم همه رو با خشم و غضب خودت بی جواب رها می کنی نه؟