ستاره ها

بالاخره فلورنتینو پرس رسما گفت که احتیاجی به رونالدینهو ندارد.رونالدینهو پسر محجوب پاریسیها (که در جام کنفدراسیونها یکتنه می خواست برزیل رو بالا بیاره)گرچه صحبتهای مقدماتی رو با منچستریها انجام داده بود ولی به هوای بازی در پر ستاره تیم جهان کمی این انتقال و امضای اون رو به تعویق انداخت.


او هنوز هم مشتریان زیادی دارد مثلا چلسی با کادر مدیریتی جدید سخت دنبال اوست یا اینتر که سخت از نداشتن یک هافبک طراح رنج می برد.
رئالیها از خرید ستاره ها و ایجاد کلی حاشیه در تیمشان خسته اند.ولی به نظر میاد همین ستاره های تابناک روزی(در فصل اینده)روبروی کادر فنی قرار گیرند.که ئیروس مربی سابق منچستر قطعا اعتقاد زیادی به شاگرد سابقش بکهام دارد و رقیب جدی او فیگو هم شدیدا حق خود می داند که در این پست بازی کند.
این کنشها همیشه با رئال بوده از خروج انریکه از این تیم و انتقال او به بارسا تا فروش ساویولا ژرمی و حالا هم مورینتس.به این جمع نیمکت نشینی مکمنمن را هم اضافه میکنیم تا منتظر رئال پر ستاره در ابتدای فصل ۲۰۰۲ ۲۰۰۳ باشیم.واقعا به بازی گرفتن این همه ستاره کار هر کسی نیست.

درد دل قدیمی

دیشب فردوسی پور کار جالبی انجام داد و موافقها و مخالفها رو کنار هم گذاشت .حرفهای هر دو طرف رو شنیدم .بعضی وقتا قلبا به صالح نیا حق می دادم و بعضی وقتها از حرفاش می رنجیدم.میر طرقی هم خیلی مغرور حرف می زد .راستش هر چقدر فکر می کنم می بینم با رویه اخلاقی که میر طرقی پیش گرفته بود در هیچ تیمی جاش نیست.بهمن می گفت بعضی ها به رهبری میر طرقی خیلی از غیر بومی ها رو رنجونده.ولی واقعا کم فروشی رو در مورد تک تک اونا قبول ندارم.حلقه شادی تک تک گلها رو دقیقا دیدم شور و جوانی و یکدلی توش موج می زد.نمی دونم بهمن خان چرا اینقدر بد بین بود .
نمی دونم چرا سازمند اینقدر اصرار داشت که اسم تحریک کننده ها رو نگه.
به هر حال ما بر باد رفتیم.

تمام اینها رو گفتم که بگم ملوان از درون از هم پاشید چه روی سکوها چه با تند مزاجی کادر فنی و چه از نظر چند دستگی و غرور بازیکنها.
*******************************
من جز فوتبال چیزی رو نمی دونم ولی تازه فهمیذم لاله و لادن پس از جدا سازی فوت شدن.نمی ذونم چی بگم ولی فکر می کنم برای هر دوشون بهتر شد که فوت شذن.خدا رحمتشون کنه.

داستان قدیمی ـــ بر باد رفته

این داستان مربی داخلی و خارجی باز هم شروع شده و باز هم روزنامه های ورزشی مثل چندین ماه قبل از حضور مجدد برانکو در فوتبال ایران مطلب نوشتن.
ما با برانکو در رقابتهای اسیایی اول شدیم که جز ۳ نفر تمام نفراتمون امید و زیر ۲۳ سال بودن.ما در فینال تیم زیر ۲۱ ساله های ژاپن رو بردیم و قهرمان شدیم.مهم ترین پیروزی این بازیها برد مقابل کره ای بود که در جام جهانی چهارم شده بود.کسی یادش میاد که چرا و چطور کره ای ها ایتالیا و اسپانیا و پرتقال رو بردن؟پس کرده با وجود بازیهای خوب استحقاق این عنوان را نداشت.
تازه یک مربی برای انتخاب یک تیم مگه چند بار امروز و فردا می کنه که دادکان این همه ناز برانکو رو می خره گرچه واقعا با برانکو مشکلی ندارم ولی مطمئنم بایک مربی خوب ایرانی(جلالی یا مایلی کهن)هم میشد اسیا رو فتح کرد.فوتبال ما در اسیا بزرگ و بزرگتر شده و به خاطر همین هم پیروزی در رقابتهای اسیایی شادی قلبی رو برای کسی فراهم نکرد .
با وجود گذشت این همه از تاریخ فوتبال ما و حوادث بعضا تلخ و شیرین با همه جور مربی حالا داستان مربیان دو شغله مطرح شده.این همه سابقه قهرمانی با مربیان دو شغله داریم و حالا داریم تمام اون افتخارات رو هیچ می کنیم.قهرمانی ما در رقابتهایاسیایی ۹۰ با مربیگری پروین که در اون زمان مربی پرسپولیس هم بود کسب شد نه؟
پس ای کاش دنبال تقویت مربیان داخلی باشیم و نه نهی کارایی چند گاه این ها....
*******************************
یک چیزایی شنیم که واقعا فقط از دست هیئت مدیره ملوان بر میاد و یس.تو این هیری ویری نامه نماینده ما هم خوندن داره.اخه عزیز من تو این ۸ ماه که ما خ.ن دل می خوردیم کجا بودی؟