۲۴ شهریور ۱۳۸۲
هفته سوم هم تموم شد و باز هم پرسپولیس در ازادی از همه امتیازهاش استفاده کرد تا به همه امتیاز این بازی رسید.شاید اشتباه فجر مثل پگاه بوده و اونها می خواستند مثل پگاه با پرسپولیس پایاپای بازی کنن.نیمه اول اونا موفق بودن و شاید گلی که زدند باعث شد پرسپولیس از خواب بیدار بشه و با حمایت تماشاگرانش لحظه به لحظه روحیه فجر رو تضعیف کنه.الان اگر از وضع ندار فجر و وضعیت بحرانیش در لیگ بنویسم باز هم می گن که دنبال بهانه ام تا قابلیتهای پرسپولیس رو زیر سوال ببرم.ولی حقیقت اینه که پرسپولیس در هفته اول با یک تبم بی تجربه و بی تاکتیک(در لیگ برتر)در هفته دوم با تیمی زخم خورده و در هفته سوم با تیمی بی امتیاز و متزلزل بازی کرد .یعنی هنوز مونده تا این تیم محک بخوره متاسفانه بازی بعدی پرسپولیس هم با تیمی هست که در لبه تیغ مدیرانش سیر می کنه و نمی تونه چندان برای اونها خطر ناک باشه.چون دادرس عملا با التیماتومی که داده همه اونها رو در استرس قرار داده.گرچه ممکن اونها تو این بازی به دنبال یک تحول و جرقه باشن که بعید به نظر می رسه.
استقلال هم بالاخره با هزار زور و زحمت در حالی که واقعا اسیر شموشک شده بود با پنالتی نوازی برد.(بحثشون سر زدن پنالتی عالی بود اکبری فکری و نوازی همه می خواستن ضربه رو بزنن)

۲۲شهریور ۱۳۸۲
اب تهران
استقلال و پرسپولیس همبشه بازیکن غیر بومی زیاد داشتند.بازیکنهایی که به خاطر بازی تو تیمهای شهرستانی به تیم ملی راه پیدا نمی کردن مجبور بودن با هر زحمتی خودشون رو به تهران برسونن تا بتونن بیشتر تو چشم باشن .
کلی بازیکن اومدن و رفتن و هنوز این چرخه به نفع تهرانیها در جریانه(البته الان پول حرف اول هر انتقال رو می زنه).
اون روزی نیکبخت بدون پارتی و با اتکا به حضور پر فروغش در ابومسلم به تیم امید دعوت شد.شاید خودش هم فکر نمی کرد که در عرض چند سال یکی از ارکان تیم ملی بشه.ولی اعتماد بلازویچ به جوونها باعث شد نیکبخت هم در عین شایستگی به تیم ملی برسه و کم کم جای میناوند و شاهرودی رو (که در دوره مایلی کهن از ارکان سمت چپ بودن)بگیره.نیکبخت به استقلال اومد و بارها در مصاحبه ها از دلتنگی برای خانواده و دوستانش در مشهد یاد کرد.
در استقلال رقیب جدیش حاجی پور را کنار زد و بی حاشیه به فوتبال ادامه می داد(ئر فینال حذفی ۷۶ در مقابل جنگ روانی هاشمی نسب بی اعتنا عمل کرد و....)همه اشکهای او را در بازی جنجالی سال ۷۹ به یاد دارند که از بازیکنان می خواست بازی کنند و کاری به حاشیه نداشته باشند.ولی در طول ۲ سال نیکبخت بازیکنی شد که ظاهر ساده اش را از دست داد روح لطیف و نرمش را به فراموشی سپرد .
دیگر نه صحبتی از دلتنگی بود و نه حرفی از ارامش.بارها مطبوعات از ظاهر چند گانه و تیپ زدنهای او انتقاد کردند که هر بار با بازی نسبتا خوبش جوابی به معترضین داد .

در چنذ بازی اخیر استقلال و پرسپولیس در دل تمام در گیریها نام نیکبخت بود.
در بازی جام ال جی (با اروگوئه)قصد داشت در هتل با چند بازیکن حریف در گیر شود(علنا اعلام کرد).در زمان مربی گری کخ با تماشاگران استقلال در گیر شد.در لیگ قبل چندین بار اخطار به علت خطای شدید گرفت و سر اخر اینکه در دو بازی اول لیگ ۳ اخطار(با احتساب اخراج)گرفت .در مصاحبه با عابدی(خبر نگار شبکه خبر)با لحنی زشت سوال او را جواب گفت تا ثابت شود سادگی او دیگر رنگ باخته و شاید اب تهران به او نساخته و شاید عدم انتقالش به بشیکتاش باعث بازی عصبی او باشد ولی او کلا تغییر کرده و کم کم دارد جزو حاشیه میشه.البته با تمام این حرفها فعلا کسی در سمت چپ نمی تونه جای او را بگیره و شادیهای جدیدش بعد از هر گل هم در نوع خودش جالبه.
 

۲۰ شهریور ۱۳۸۲

حالا هفته دوم هم تموم شده و همه می دونن اختلاف تیم اول و اخر ۶ امتیاز.پرسپولیس با تمام ستارگانش و طرفدارانش که منتظر پیروزی پر گل تیمشون بودن هم با گل جباری(که در ملوان چهره شد و با لباس ملوان به پیروزی گل هم زد)تونست ابومسلم پر انگیزه رو ببره همه دیدن دایی در سد یک مدافع با تجربه مثل میرزایی کم اورد و توپ مساعدی هم براش نفرستادن.
از اول هم فکرش رو می کردم تجربه نشون داده که پرسپولیس هر چقدر پر مهره باشه رفته رفته رنگ و بوی قهرمانی رو از دست میده و نقصان پیدا می کنه.هافبکهای پرسپولیس خیلی کم تحرک بودن خسرو حیدری تو یک صحنه به راحتی کاویانپور و با هنر و محمد وند رو کنار زد تا هافبکهای پرسپولیس بدونن که همه هافبک پگاه نیستن که به خاطر جو ازادی و اشتباه جهانپور ۸ تایی بشن.

اما نوبت استقلال که کمی حرف حساب بشنوه.من پرسپولیسی نیستم و استقلالی بودن هم بهم نمی چسبه ولی مطمئنم امسال پرسپولیس راحتترین بردش رو مقابل استقلال به دست میاره چون دفاع استقلال علاوئه بر فقر نفرات با نفرات موجود هم به راحتی کم میاره دفاع بسیار ضعیفی رو نشون داده وقتی به بهانه کاهش حاشیه و کم پولی به هاشمی نسب و بختیاری زاده گفتند برو باید فکر این رو می کردند که فکری جز در گیری روانی کاری نمی کنه.همدانی هنوز فوتبال ایران رو به یاد نیاورده(هنوز رو نیمکت امارات نشسته)و قربانی هنوز تجربه لازم رو نداره.راستش امسال وضع استقلال با این نفرات خیلی سیاه خواهد بود.غرور از بالا تا پایین این تیم رو گرفته و جایی برای عرضه اندام کمکهای این و اون نگذاشته.همین ژنرال بی ستاره بود که هیچکس رو لایق دستیاری نمی دونست و اخر سر مرفاوی رو برای این انتخاب کرد که حرفی رو حرفش نیاد.
با تمام این حرفها لیگ امسال داره واقعا نتایج عجیبی رو نشون می ده تساوی سپاهان و برد شموشک و شکست سنگین پیکان و ۶ امتیاز شدن فولاد نشون از این داره که لیگ امسال لیگ جنگ نه لیگ شعار و در گیری با مدیران(همون چیزی که پروین و رهبری فر و انصاریان و ... رو از پرسپولیس فعلا دور کرده).