بهترین نتیجه های که ممکن بود رغم خورد.ملوان سه شنبه مقابل پرسپولیسی بازی می کنه که نیمی از روحیه اش رو از دست داده و قطعا مصدوم و محرومی رو هم از استقلال به یادگار اورده.احتمالا با این اخطاری که رهبری فر گرفت در بازی با ملوان نیست(ای کاش بود و باز یرامون به خودشون گل می زد).انصاریان هم بعید می دونم در عرض سه روز به فرم ایده ال برسه.بقیه هم قطعا از نظر روحی مشکلاتی رو دارن. ای کاش ملوان ذوب اهن رو می برد تا با اون برد روحیه مضاعفی برای بازی با پرسپولیس پیدا می کرد.تا اونجایی که یادمه ذوب اهن همیشه خوب دفاع کرده و گل زدن بهش مشکل بوده . اول فصل هیچکس به ملوان بها نمی داد شاید ملوان من رو کاندید سقوط هم نام می بردن ولی زمان نشون داد که این خطه همیشه با نیروهای بومی موفق بوده و عدم نتیجه گیری گذشته فقط ناشی از حاشیه های نا خواسته ما بوده.ما اگر اون باخت به فولاد و باخت به برق رو نمی دادیم الان می تونستیم شونه به شونه تیمهای ملیونی اهواز باشیم.در این شک ندارم.ولی می ترسم. می ترسم با این دو تساوی نباختن عادت بشه و فقط با تساوی امسال رو برای عدم سقوط ادامه بدیم.دور برگشت بازی با اهوازیها و استقلال مشکل وگرنه اکثز یازیها رو در انزلی میزبان هستیم.بازی با پرسپولیس می تونه شروع دوباره برای شروع نوار پیروزی باشه. راستش با هر پیروزی ملوان سر بلندم و با هر باخت سر افکنده. بیست سال با ملوان بودن و حمایت از اون چیزی نیست که ارزان ازش بگذرم.پس براب خودم و ملوان و انزلی امیدوارم پرسپولیس رو ببریم مث این دو سه سال که مقابلشون کم نیاوردیم.

تعلل

منتقدین پارسال پرسپولیس همیشه می گفتند تیم بزرگ مربی بزرگ می خواد و وینگو قادر به هدایت تیمی که دایی و پیروانی و میناوند و ... با سابقه زیاد ملی که یدک می کشند رو نداره.بازی امروز پرسپولیس مقابل فولاد دقیقا بر عکس پارسال شد.هر چقدر امسال زوبل با تبلیغ بزرگی و صلابت به ایران اومد(که زمانه نشون می ده چه گلی به سر پرسپولیس می زنه)امروز پرسپولیس فاقد بازیکن خوب و خلاق بود.بازیکنای جدیدش که جز اضافه وزن و کندی(رهبری فر و مهدوی)چیزی با خودشون نداشتن و باقری که مثل دو فصل گذشته اش بی خطر و ملال اور بازی می کنه و گل محمدی که بی انگیزگی درش موج می زنه.پرسپولیس با خت چون نفر به نفر از نظر تکنیکی و تاکتیکی از فولاد ضعیف تر بود.

استقلال هم داستان ملال اور لجبازی یک مربی با بازیکنای ثابت خدش هست بی برنامگی استقلال در مقابل استقلال اهواز اونقدر کامل بود که اهوازی ها می تونستن برنده باشن.در نبود نوازی کناره راست استقلال با اینکه امیر ابادی ملی پوش اون رو می چرخونه فلج بود.این بازیکن گرجی هم از ساجدی ضعیف تر و سنگین تر بود ولی چون بر چسب خارجی داره .... سال قبل قلعه نوعی در بازی خرید فابی سیو می گفت به علت کمبود یار مجبور شدیم اون رو بگیریم و ... امسال تمام استقلال به فرمان و زیر نظر قلعه نوعی از این رو به این رو شد پس دلیلی برای توجیه یار گیری ضعیف و از دست دادن مهره هایی در حد ملی وجود نداره.صبا باتری از شلوغی تمام تیمها استفاده کرد از اختلاف قلعه نوعی با نوازی و همدانی و ... از بی رغبتی پروین به حفظ دایی .شموشک با مهره های بومی در نیمه دوم مقابل صبا باتری خوب مقاومت کرد.به نظر من صبا باتری بر عکس ملوان من به خوبی درک کرد که مهره های سال قبل مهره های لیگ یکی بودند و تقویت تیم اجتناب نا پذبر.در مورد بقیه تیمها چیزی ندارم بگم ولی در مورد پگاه این رو می دونم که اگر در پگاه فرگوسن مربی بشه و بکام و گیگز و نیستلروی و ... بازیکن باز هم مشکلات حاشیه و دید ضعیف فوتبالی موج می زنه.چون اونها این راه رو با روشن و کاظمی و جهانپوربارها رفتن و معمولا هم نا موفق بودن.

به هر حال فردا ملوان هم برای اولین بار به لیگ امسال قدم می زاره و خدا می دونه در مقابل تیم پر مهره ای که از همه جا یار داره چه می کنه.یسیچ که بد جوری خط و نوشن کشیده.

اگه فردا قدم اول رو محکم بر داریم مطمئنم روحیه لازم رو بدست میاریم و به همه فوتبال انزلی رو نشون می دیم.فجر سپاسی قبلا ما رو بد جور برده ولی در دوره اختلاف شدید تماشاگران و کادر مربی گری.از همین می ترسم که فردا ایراندوست هم حمایت نشه و ملوان به جای تشویق هو بشه.امسال فکر می کنم خیلی ها در حد ما هستن از شموشک و پیکان و سایپا و پگاه گرفته تا پیکان.همه اونها  تعدادی ازیاراشون رو ار دست دادن و یا در یار گیری فقط اسمها رو مد نظر قرار دادن(پگاه)استقلال بازیکنای اسمی زیادی رو در طول دو فصل قبل به خاطر سیاست بد خلقی قلعه نوعی از دست داده ولی همیشه سرخابی های پایتخت با تماشاگرانشون خطر ناکن.

خوشحالم بعد از یکسال دوری ملوان دوباره برگشته ولی امیدوارم اینقدر خوب نتیجه بگیره که جای بحثی رو باقی نگذاره.