استقلال مظلومی و ملوان من

 

تعارف را باید کنار گذاشت درست که ما در بازی با داماش باز هم گلی نخوردیم و گلهای خورده ی نیم فصل را در همان 2 گل نگهداشتیم ولی دفاع ما در بازی قبلی( با داماش) اصلا خوب نبود، حداقل دو بار در داخل محوطه بازیکنهای آزاد داماش فرصت شوتزتی پیدا کردند و خطر ساز شدند. عملکرد آهی و سالارزاده در مهار غلامی و توپ نرسیدن به چاوشی قابل ستایش است ولی توپهایی که از کناره ها ارسال شد خطر ناک بود و کسی برای دفع انها انگار توجیه نشده بود. به هر حال آن بازی تمام شده و بازی استقلال پیش رو است. فردا استقلال مظلومی که مدتهاست هافبک وسطهای خود را به همراه ندارد به مصاف ما می آید، نبود تیموریان، جباری و رحمتی باعث شده زندی و حسینی و یوسفی در بازیهای اخیر استقلال به میدان آمده اند و مثمر ثمر هم شده اند. برهانی و میداودی افت قابل توجهی کرده اند و با قاطعیت می توان گفت شریفات موقعیت ساز تر و گلزن تر از او نفر دیگر بوده با اینکه هیچوقت نمی توان بازیکنان استقلال را نا دیده گرفت.

فردا با بودن مسلمان می توان از تغذیه شدن پویا و جلال اطمینان داریم و گلزنی با کمی دقت و همدلی دور از دست نیست، خیلی دلم می خواهد حیدری به عنوان یکی از مهاجمین به بازی گرفته شود چون جنگنده تر از همه آنهاست و قدرت بدنی مناسبی در تقابل با امیر آبادی و حمودی دارد. ولی امیدوارم بازی روی زمین باقی بماند چون با وجود عمران زاده و منتظری ضربه ی سر زدن محال به نظر می رسد. به امید برد و البته امتیاز از آزادی.