دردل بی پروا

باخت به پیام را در دور رفت به حساب قوانین نا نوشته فوتبال گذاشتیم که هر چقدر در گل زدن ناکام باشی و بد بیاری داشته باشی، بازنده خواهی بود. حرفهای خداداد هم بعد از بازی معرف برتری بی چون و چرای ملوان بود و ...

اما بازی برگشت اوج ناکامی و سرخردگی برای ما بود.نساوی در مشهد قابل قبول بود آنها در مشهد داماش را برده بودند، صبا را متوقف کرده بودند و ... ولی نمی دانم چرا مثل همیشه گلزن ترینهای تیمها مقابل دفاع ما مهار ناشدنی می گردند.

قبلا" اکبرپور و کاسترو و ایمان حیدری با وجود اینکه گلزن ترین مهاجمین تیمهای خود بودند دروازه ما را گشوده بودند و تمهید خاصی برای مهارشان صورت نگرفته بود و اینبار آرفی دروازه ما در در عرض دو دقیقه گشود.

امروز جاهای مختلفی به طعنه و شوخی و جدی و ... خواندم که افتخار از دست دادن 6 امتیاز از قعر نشین ترین تیم لیگ فقط از عهده ملوان و غرور بازیکنانش بر می آمد.

امروز نکات ناراحت کننده دیگری هم شنیدم که ممی به علت ساخت فیمی مستند در مورد خودش بیشتر به نیمکت نشینی اکتفا کرده تا هدایت همیشگی تیم.روحیه ممی را همه می دانند او در کنار زمین و نیمکت همیشه آرام و قرار نداشته و از فرط تفکرات تاکتیکی و ... معمولا" ایستاده بازی را دنبال می کند. برایم عجیب بود . می دانم این روزها مطبوعات بسیاری از مسائل غیر واقعی را علنی می کنند و نوشتن این مطالب و گلایه های عمیق در نزدیک بتازی با استقلال اهواز چندان حرفه ای و منطقی نیست ولی بابت باخت دیروز نه من بلکه به قول ممی مردم یک شهر گله مند هستند. با برد پیام و تساوی استقلال اهواز و باخت خفیف ابومسلم هنوز نمی توان براحتی نفس کشید و با اطمینان از بقا حرف زد  دیروز سپاسی استقلال را گلباران کرد.آیا می توان سپاسی را در انزلی حریفی دست و پا بسته و از قبل بازنده نامید؟ ابومسلم با حنطه خیلی بهتر از قبل شده است می توانیم قاطعانه 3 امتیاز را مال خود بدانیم؟

اختلاف با سه تیم قعر حدول 10 امتیاز است ولی اگر قرار باشد مثل بازی با پیام با غرور بازی کنیم و حریف را دست کم بگیریم ، قطعا" روزهای سیاهی را پیش رو داریم.

استقلال اهواز 4 هفته است نبرده است. با اینحال مقابل سپاسی و فولاد و صبا و ... بد کار نکرده است.

آنها بعضا" خارج از خانه کارهای بزرگی انجام داده اند. هافبکهایی مثل رسولی دارند که در کاشته و شوتها عالی عمل می کند. امیدوارم این بازی خود را از پیش برنده ندانیم و بر مبنای ضعف و قوت حریف به بازی بیاییم و با برد آنها را بدرقه کنیم. به امید برد در 4 اسفند 87 و صعود در جدول.