معمولا" هلهله مر بوط به خوشحالی مردم جنوب کشور است ولی حالا که آبادانی ها در لیگ نماینده ندارند برای خالی نبودن جای آنها بابت این برد با ارزش که خیلی چیزها را عیان کرد، هلهله و شادی بر پا می کنیم.

فکر می کنم دلیل اصلی برد ما در حمایت و نحوه روحیه بخشی به بازیکنانمان بود. از 4-5 روز مانده به داربی شمال کشور، طرفداران داماش به جای به فوتبال قضیه فکر کنند، دنبال ساختن ریتمهایی برای توهین و فحش دادن با نام جدید تیمشان به ما بودند. ما در مورد نحوه چینش تیم نوشتیم ولی آنها در مورد نحوه برخورد و چگونگی زد و خورد با ما سخن گفتند.راستش فکر می کنم حرفه ای بودن خودمان را به تماشاگران آنها دیکته کردیم.نحوه بازی و حملات دو تیم را نمی دانم ولی از دقیقه 60 تا 75 جعفری از رادیو باران از طریق رادیو ورزش هم بازی را گزارش کرد و در آن لحظات از برتری ملوان سخن می گفت. از بازی فوق العاده ده سوزا که در یک صحنه 5 بازیکن پگاه را جاگذاشت و از بی انگیزگی و افت روحی شدید داماشی ها بعد از خوردن گل دوم و ...

حتی اگر عده ای بگویند حملات بیشتری از ما داشتند، فقط برای توجیه کردن بوده و 3 امتیاز به حساب ما واریز شده است .

در حالیکه گفته میشد از انزلی کسی جرات استادیوم رفتن را ندارد(نقل از وبلاگ داماشی های عزیز)، به گزارش ایسنا 1000 نفر از انزلی چی ها در سردار جنگل بودند. جالب اینکه گزارشگر ایسنا باران شدید را دلیل حضور کمتر از حد انتظار تماشاگران ملوان یاد کرده بود. عجیبه که تماشاگران رشتی چطور ملوانی ها را نشناخته اند و ...

افشه را به عنوان یک بازیکن خطرناک قبول دارم و با آمدن او بیم آن را داشتم که دفاع تحت فشار قرار بگیره ولی تا لحظه ای که گزارش در جریان بود خبری و نامی از او نبود و این فقط آلوز بود که پا به توپ می شد و در درگبری ها شرکت می کرد.

سید جلال پارسال در انزلی یک پنالتی از مهدوی گرفت و امروز با گلی که زد نشان داد هنوز ملوان عاری از ستاره نشده، جالب اینکه هر دو گل ملوان را دو انزلی چی زدند و بازیکنان خارجی و غی بومی گلی نزدند(گرچه زحمات تمام بازیکنان را نباید نا دیده گرفت).

به امید پیروزی های دو باره ملوان