بهترین نتیجه های که ممکن بود رغم خورد.ملوان سه شنبه مقابل پرسپولیسی بازی می کنه که نیمی از روحیه اش رو از دست داده و قطعا مصدوم و محرومی رو هم از استقلال به یادگار اورده.احتمالا با این اخطاری که رهبری فر گرفت در بازی با ملوان نیست(ای کاش بود و باز یرامون به خودشون گل می زد).انصاریان هم بعید می دونم در عرض سه روز به فرم ایده ال برسه.بقیه هم قطعا از نظر روحی مشکلاتی رو دارن. ای کاش ملوان ذوب اهن رو می برد تا با اون برد روحیه مضاعفی برای بازی با پرسپولیس پیدا می کرد.تا اونجایی که یادمه ذوب اهن همیشه خوب دفاع کرده و گل زدن بهش مشکل بوده . اول فصل هیچکس به ملوان بها نمی داد شاید ملوان من رو کاندید سقوط هم نام می بردن ولی زمان نشون داد که این خطه همیشه با نیروهای بومی موفق بوده و عدم نتیجه گیری گذشته فقط ناشی از حاشیه های نا خواسته ما بوده.ما اگر اون باخت به فولاد و باخت به برق رو نمی دادیم الان می تونستیم شونه به شونه تیمهای ملیونی اهواز باشیم.در این شک ندارم.ولی می ترسم. می ترسم با این دو تساوی نباختن عادت بشه و فقط با تساوی امسال رو برای عدم سقوط ادامه بدیم.دور برگشت بازی با اهوازیها و استقلال مشکل وگرنه اکثز یازیها رو در انزلی میزبان هستیم.بازی با پرسپولیس می تونه شروع دوباره برای شروع نوار پیروزی باشه. راستش با هر پیروزی ملوان سر بلندم و با هر باخت سر افکنده. بیست سال با ملوان بودن و حمایت از اون چیزی نیست که ارزان ازش بگذرم.پس براب خودم و ملوان و انزلی امیدوارم پرسپولیس رو ببریم مث این دو سه سال که مقابلشون کم نیاوردیم.